Het onderlinge overeenstemmingsdocument tussen de Hezbollah en de Vrije Patriottische Stroming (Tayyar)

Traduit par Mouhamad Wehbe
MPLBelgique.org

Beiroet, op 6 februari 2006

1- De dialoog

De nationale dialoog is het enige middel dat concrete oplossingen met zich kan meebrengen aan de crisissen waar Libanon het hoofd aan biedt. Het zal dus gaan om een op stevige beginselen gebaseerde dialoog die een consensuele wil zal weerspiegelen. Om dit doel te kunnen bereiken, moeten de nodige voorwaarden vervuld worden:

A- Al de partijen die van een staatkundige, populaire en nationale aanwezigheid genieten, dienen samen te zitten en aan de nationale dialoog deel te nemen.

B- Op een duidelijke en eerlijke wijze te werk gaan door de nationale belangen boven al de andere te laten primeren. Dit zal worden uitgevoerd op een onafhankelijke wil en de vrije en geëngageerde beslissingen zullen Libanese beslissingen zijn.

C- De dialoog moet steunen op alle vraagstukken met een nationale aard die een algemene overeenstemming vereisen.

2- De consensuele volksregering

De consensuele democratie blijft de doorslaggevende basis van het politieke stelsel van Libanon. Die vertegenwoordigt de werkelijke concretisering van de Grondwet en de aard van de nationale overeenkomst van coëxistentie. Op deze manier blijft de aanpak betreffende de nationale vraagstukken over het principe van meerderheid en minderheid afhankelijk van de verwezenlijking van de historische en maatschappelijke voorwaarden die nodig zijn om in een echte democratie te kunnen leven waarin de burger een eigen waarde krijgt.

3- De kieswet

De hervorming en de regularisering van het politieke leven in Libanon moet plaatsgrijpen via de instemming van een moderne kieswet (de evenredige kieswet zou efficiënt kunnen zijn) die een juiste en eerlijke volksvertegenwoordiging zou waarborgen. Deze wet zou tot de verwezenlijking van de volgende elementen kunnen bijdragen:

1-    De bevordering en ontwikkeling van de partijen met het oog op het ontstaan van de burgerlijke maatschappij.

2-    De invloed van het politieke geld en de godsdiensttwisten beperken.

3-    Gelijke kansen verzekeren wat de toegang tot de media betreft.

4-    De nuttige middelen verzekeren om ervoor te zorgen dat de Libanezen, die in het buitenland wonen, hun stemrecht uitvoeren.

De regering en het parlement worden ertoe gebracht om de nodige kieswet zo spoedig mogelijk in te stemmen.

4- De inrichting van de Staat

De inrichting van een moderne Staat, waarin de burgers vertrouwen hebben en die bekwaam is hun behoeftes en doeleinden te waarborgen door hen nu én in de toekomst veiligheid te verzekeren, moet op zekere en stabiele basissen gebeuren. Die moet niet meer afhankelijk zijn van de schokken en bijgevolg ook niet in cyclische crisissen belanden bij elke omvangrijke politieke aardverschuiving. Om dit tot stand te brengen, moet er rekening gehouden worden met de volgende punten:

1-    De invoering van criteria die gerechtvaardigheid, gelijkheid, bevoegdheid, bekwaamheid en onkreukbaarheid weerspiegelen.

2-    Een rechtvaardige en integere justitie vormt de basisvoorwaarde voor de inrichting van de rechtsstaat en haar instellingen. Die berust zich op:

– De volledige onafhankelijkheid van de Justitie en de keus van bevoegde rechters met het oog op de bevordering van het werk van verscheidene rechtbanken.

– De naleving van de door de constitutionele instellingen uitgevoerde werk. Die moeten wel opzij geschoven worden in geval van politieke twisten. De bedoeling hiervan is dat ze voort blijven werken en dat ze niet geneutraliseerd worden (de constitutionele raad en de hogere raad van de magistratuur). Wat er vandaag met de constitutionele raad gebeurt, is een perfect voorbeeld van neutralisatie, namelijk op het gebied van voorgestelde parlementaire beroepen die altijd open blijven.

3-    De radicale strijd tegen omkoperij. Het is immers zo dat de punctuele en geruststellende acties niet meer efficiënt zijn en slaan steeds meer op intimidatie van diegenen die voordeel halen uit de omkoperij om de staatsinkomsten en de burger te blijven plunderen. Daarvoor zouden de volgende punten moeten worden nageleefd:

1-    De bevordering van de instellingen, de controleraden en financiële en bestuurlijke inspectie door hun onafhankelijk te vrijwaren ten opzichte van de uitvoerende macht om hun verpolitieking te vermijden.

2-    Een algemene stand van zaken opstellen van de brandpunten van de omkoperij met het oog op het starten van rechtsvervolgingen om de daders te bestraffen en het publieke ontfutselde geld terug te bezorgen.

3-    De instemming van de nodige wetten om de omkoping te bestrijden en de eis om ervoor te zorgen dat de regering de Conventie van de Verenigde Naties betreffende de strijd tegen omkoping.

4-    Het nodige werk leveren dat tot een algemene bestuurlijke hervorming zal leiden om de benoeming van de goede persoon op de goede plaats te waarbogen. Het gaat namelijk om personen waarvan de onkreukbaarheid et de bevoegdheid erkend zijn. Dit moet in goede banen worden geleid door de versterking van de Raad van het overheidsapparaat zodat het al zijn voorrechten uitoefent.

5-    Tot slot zou er een kalender moeten worden opgesteld om al deze zaken te behandelen omdat de tijd dringt. Een goed uitgestippelde methode en een snelle actie liggen voor de hand. De tijd moet gemaakt worden om het vraagstuk m.b.t. corrupte mensen harder aan te pakken.

5- De Libanezen die tijdens of na de oorlog verdwenen zijn

Om het verleden achter ons te laten en om de nationale verzoening te garanderen, moeten al de nog open dossiers betreffende de oorlog gesloten worden. Het dossier van de verdwenen Libanezen vergt een verantwoordelijk gedrag om komaf te maken met deze ongezonde toestand en om de gezinnen van deze verdwenen landgenoten gerust te stellen. Het is immers zo dat die gezinnen niet zomaar gaan vergeven zonder dat ze het lot van hun familieleden kennen. Wij roepen bijgevolg alle partijen op, die aan de oorlog deelgenomen hebben, om met ons bij te staan in de zoekacties naar alle overlevenden of lijken.

6- De Libanezen in Israël

Israël is de vijand bij uitstek en daarom zijn we ervan overtuigd dat alle Libanezen die bij onze vijand zitten terug naar hun land zouden moeten keren. De oplossing aan dit probleem vergt snelle en ingrijpende maatregelen om hen terug te laten komen door rekening te houden met alle politieke, economische en veiligheidsomstandigheden. We herinneren er ook aan dat Sayyed Hassan Nasrallah hetzelfde gevraagd had na de Israëlische terugtrekking van Zuid-Libanon in 2000 alsook de toespraak van Generaal Michel Aoun tijdens de eerste zitting van het Parlement.

7- De veiligheid van Libanon

Eerst en vooral, de politieke moorden:

Eender welke politieke moord is verwerpelijk en afgewezen omdat die in tegenstelling komt staan met de vitale rechten van de mens, de basisbeginselen van Libanon die op verscheidenheid en verschil berusten, en de aard van onze volksvertegenwoordiging.

Op deze manier laken we de moord op de voormalige premier en martelaar Rafic Hariri alsook alle moorden of pogingen tot moorden die hem voorafgegaan of opgevolgd hebben, tot die van het Kamerlid Gebran Tuéni. De voortzetting van het onderzoek dat tot de waarheid gaat leiden, dragen we hoog in het vaandel. Er zal geen enkele tussenweg worden ingeslagen om aan deze waarheid te komen omdat die een nodige voorwaarde is om de gerechtvaardigheid te laten heersen en om de daders zwaar en op een onvergetelijke wijze te bestraffen. We willen een einde maken aan de moordaanslagen en ontploffingen. Daarvoor moeten alle dossiers betreffende de pogingen tot politieke uitbuiting opzij geschoven worden. Het gerecht moet alle conflicten en staatkundige twisten overkoepelen.

Ten tweede, de hervorming om de veiligheid te waarborgen:

De hervorming van de veiligheidsdienst maakt noodzakelijk deel uit van de algemene hervorming betreffende de instellingen van de Staat en hun heroprichting op gezonde basissen.
Gezien de breekbare plaats die de veiligheidsdiensten innemen in het behoud en de bescherming van de stabiliteit van Libanon tegen de bedreiging of schending, moet er voor deze hervorming enorm veel aandacht worden geschonken. Zo moet de regering haar volledige verantwoordelijken opnemen als volgt:

A- Een niet-volledig veiligheidsplan opstellen. Dit plan zal berusten op de verduidelijking tussen vijand en bondgenoot. Alle nationale vraagstukken en allerlei bedreigingen tegen veiligheid zullen moeten worden uitgestippeld.

B- De staatsdiensten beschermen van het cliëntelisme en de politieke beschouwingen zodat hun trouw volledig nationaal blijft.

C- De aanstelling van veiligheidsverantwoordelijken die bekend staan voor hun onkreukbaarheid en vaardigheid.

D- De veiligheidsmaatregelen moeten echter niet in tegenspraak zijn met de onontbeerlijke vrijheden die in de Grondwet voorzien zijn. Aan de kop van die fundamentele vrijheden van ons vaderland komen de vrijheid van meningsuiting en die van de politieke actie zonder dat er afbreuk gedaan wordt op de stabiliteit en de openbare veiligheid.

E- De inrichting van een gemengde parlementaire en securitaire commissie die de hervormingsoperaties en de heropbouw van de diensten strikt onder de loep neemt.

8- De diplomatieke betrekkingen tussen Libanon en Syrië

Om gezonde en onpartijdige betrekkingen tussen Libanon en Syrië te stellen, moeten we ons berusten op de ervaring van de voormalige jaren en daaruit de nodige lessen halen om de herhaling van dezelfde fouten en leemtes te vermijden. Deze hervorming heeft als doel duidelijke en onpartijdige basissen te leggen die zich op wederzijdse soevereiniteit en onafhankelijkheid baseren. De buitenlandse voogdij zal onmiddellijk geweigerd worden en zal bijgevolg zwaar en door alle mogelijke middelen aangepakt en bestreden worden. Om dit te verwezenlijken, zijn de volgende maatregelen nodig:

A-   De regering moet de nodige gerechtelijke stappen ondernemen om duidelijk te bevestigen dat de Sheeba-gehuchten van Libanon zijn. Aangezien Syrië al erkend heeft dat die gehuchten van Libanon zijn, moet de regering zijn verzoek aan de VN voorleggen.

B-   De duidelijke afbakening van de grens tussen Libanon en Syrië om ervoor te zorgen dat de overeenstemming tussen de twee landen op een perfecte wijze verloopt.

C-   De Syrische Staat zal volledig met de Libanese Staat samenwerken om het lot van de Libanese gevangenen in Syrië te kennen. Hiervoor wordt er gevraagd geen uitdaging, druk of negativisme uit te oefenen want zo’n sfeer zou de weg naar een oplossing sterk verhinderen.

D-   De vaststelling van diplomatieke betrekkingen tussen de twee landen door hen gunstige omstandigheden te verzekeren die tot een algemene samenwerking zullen kunnen leiden, d.w.z. niet enkel tussen mensen onderling maar wel tussen instellingen.

9- De diplomatieke betrekkingen tussen Libanon en Palestina

Enerzijds vergt de behandeling van het Palestijnse dossier een algemene benaderingswijze die berust op het feit dat de Palestijnen de overheid van Libanon en haar wetten moeten eerbiedigen. Anderzijds moeten de twee partijen deze gelegenheid aangrijpen om de solidariteit van de Libanezen met de Palestijnse weerstand en het herkrijgen van hun rechten opnieuw te bevestigen. Om dit in goede banen te leiden, moeten de volgende voorwaarden vervuld worden:

A-   De maatschappelijke condities, waarin de Palestijnen leven, vergen een bijzondere aanpak. We moeten hen een fatsoenlijk leven verzekeren in het kader van de tweezijdige samenwerking en de eerbied van het handvest van de mensenrechten. Het moet voor hen ook makkelijker zijn om zich binnen en buiten Libanon te verplaatsen.

B-   De Palestijnen zullen over het recht beschikken om terug naar hun land te keren. Dit is een fundamenteel vraagstuk waardoor al de Libanezen hun definitieve vestiging weigeren. Deze beslissing is afdoend en onherroepelijk.

C-   De betrekkingen tussen Libanon en de Palestijnen moeten plaatsgrijpen via een uniek institutioneel Palestijns kader dat de rol zou bekleden van de wettelijke vertegenwoordiger van hun volk in Libanon. Op die manier zal de samenwerking tussen de twee landen efficiënter.

D-   De verantwoordelijke, deftige en gesteunde dialoog tussen de Libanese regering en de Palestijnen is het middel om het dossier van de Palestijnse wapens buiten de kampen te behandelen en bijgevolg om de veiligheidstoestand van de kampen te regelen met het oog op het invoeren van het gezag van de Libanese overheid overal in Libanon.

10- De bescherming van Libanon en de versterking van zijn onafhankelijkheid en opperheerschappij

De bescherming van Libanon én de versterking van zijn onafhankelijkheid en opperheerschappij zijn een verantwoordelijkheid en een nationale plicht. In overeenstemming met de internationale conventies en het handvest van de mensenrechten, namelijk tegenover de gevaren en de bedreigingen, beschikt Libanon over het recht om zich door alle middelen te verdedigen tegen eender welke vijand. Daarom zijn de wapens geen doeleinde maar wel een nobel en heilig middel die de Hezbollah gebruikt om de door de Zionistische vijand bezette gebieden terug te winnen. Het gewapende alsook het politieke verzet worden bijgevolg door Libanon ondersteund.
In deze context liggen de wapens van Hezbollah in de lijn van een volledige en afgebakende aanpak:

Ten eerste moet de handhaving van de wapens van Hezbollah berusten op rechtvaardigingen waar er nationale eensgezindheid rond is en die kracht en weerstand voor Libanon en de Libanezen weerspiegelt.
Ten tweede moeten er redenen en rechtvaardigingen zijn om van die wapens af te staan. Aangezien Israël de Sheeba-gehuchten bezet, Libanese verzetstrijders gevangen heeft genomen en Libanon constant bedreigt, moeten de Libanezen hun verantwoordelijkheden opnemen en hun land met hand en tand verdedigen. Israel is de vijand en Libanon en zijn verzet moeten dus het vaderland beschermen, zijn eenheid en veiligheid versterken en zijn onafhankelijkheid en opperheerschappij behouden. Dit kan door de volgende stappen te ondernemen:

1-    Alle mogelijke middelen inzetten om de Sheeba-gehuchten te bevrijden van de Israëlische bezetting.

2-    Alle mogelijke middelen inzetten om de Libanese broeders, die nog in Israëlische gevangenissen zitten, te bevrijden.

3-    Alle mogelijke middelen inzetten om Libanon te beschermen tegen de Israëlische gevaren. Dit kan worden verwezenlijkt door een strategie van nationale bescherming op te stellen. Alle Libanezen zullen die moeten aanvaarden en zullen zich daarbij aansluiten door de verantwoordelijkheden te verdelen en door voordeel te trekken van de resultaten die uit de bevrijding voortvloeien.

Texte initialement en langue française traduit en langue néerlandaise par Mouhamad Wehbe