Het onderlinge overeenstemmingsdocument tussen de Hezbollah en de Vrije Patriottische Stroming (Tayyar)

Traduit par Mouhamad Wehbe
MPLBelgique.org

Beiroet, op 6 februari 2006

1- De dialoog

De nationale dialoog is het enige middel dat concrete oplossingen met zich kan meebrengen aan de crisissen waar Libanon het hoofd aan biedt. Het zal dus gaan om een op stevige beginselen gebaseerde dialoog die een consensuele wil zal weerspiegelen. Om dit doel te kunnen bereiken, moeten de nodige voorwaarden vervuld worden:

A- Al de partijen die van een staatkundige, populaire en nationale aanwezigheid genieten, dienen samen te zitten en aan de nationale dialoog deel te nemen.

B- Op een duidelijke en eerlijke wijze te werk gaan door de nationale belangen boven al de andere te laten primeren. Dit zal worden uitgevoerd op een onafhankelijke wil en de vrije en geëngageerde beslissingen zullen Libanese beslissingen zijn.

C- De dialoog moet steunen op alle vraagstukken met een nationale aard die een algemene overeenstemming vereisen.

2- De consensuele volksregering

De consensuele democratie blijft de doorslaggevende basis van het politieke stelsel van Libanon. Die vertegenwoordigt de werkelijke concretisering van de Grondwet en de aard van de nationale overeenkomst van coëxistentie. Op deze manier blijft de aanpak betreffende de nationale vraagstukken over het principe van meerderheid en minderheid afhankelijk van de verwezenlijking van de historische en maatschappelijke voorwaarden die nodig zijn om in een echte democratie te kunnen leven waarin de burger een eigen waarde krijgt.

3- De kieswet

De hervorming en de regularisering van het politieke leven in Libanon moet plaatsgrijpen via de instemming van een moderne kieswet (de evenredige kieswet zou efficiënt kunnen zijn) die een juiste en eerlijke volksvertegenwoordiging zou waarborgen. Deze wet zou tot de verwezenlijking van de volgende elementen kunnen bijdragen:

1-    De bevordering en ontwikkeling van de partijen met het oog op het ontstaan van de burgerlijke maatschappij.

2-    De invloed van het politieke geld en de godsdiensttwisten beperken.

3-    Gelijke kansen verzekeren wat de toegang tot de media betreft.

4-    De nuttige middelen verzekeren om ervoor te zorgen dat de Libanezen, die in het buitenland wonen, hun stemrecht uitvoeren.

De regering en het parlement worden ertoe gebracht om de nodige kieswet zo spoedig mogelijk in te stemmen.

4- De inrichting van de Staat

De inrichting van een moderne Staat, waarin de burgers vertrouwen hebben en die bekwaam is hun behoeftes en doeleinden te waarborgen door hen nu én in de

Publicité

Vaticaan: ‘Conflict Israël-Palestina verdrijft christenen uit Midden-Oosten’

Reuters

Paus Benedictus XVI waarschuwt scherp voor een impasse in het Midden-Oosten.
Paus Benedictus XVI heeft zondag tijdens een eucharistieviering op Cyprus opgeroepen tot ‘een dringende en gecoördineerde internationale inspanning om de aanhoudende spanningen in het Midden-Oosten op te lossen, vooral voordat zulke conflicten tot nog meer bloedvergieten leiden’.

Benedictus’ oproep viel samen met de presentatie van een werkdocument voor de bisschoppensynode over de christenen in het Midden-Oosten, die in oktober wordt gehouden in het Vaticaan.

‘Al decennialang hebben het onopgeloste Israëlisch-Palestijnse conflict, het veronachtzamen van het internationale recht, het egoïsme van de grootmachten en het gebrek aan respect voor mensenrechten de stabiliteit in de regio verstoord en hele bevolkingsgroepen onderworpen aan een mate van geweld die hen doet wanhopen,’ klinkt het in het document.

Het gevolg is ook dat vele Arabische christenen uit de regio wegtrekken, aldus de tekst. ‘Emigratie komt vandaag vooral voort uit het Israëlisch-Palestijns conflict en de instabiliteit in de regio als gevolg daarvan.’

Op de Westelijke Jordaanoever is bijvoorbeeld zo’n acht procent van de Palestijnen christelijk. Verdere emigratie zou een groot verlies zijn voor de kerk, stelt het ontwerpdocument, ‘vooral op de precieze plaats waar het christendom werd geboren’. ‘Internationale politiek heeft vaak geen aandacht voor het bestaan van deze christenen, en het feit dat

Assad en Hariri willen strategische betrekkingen tussen hun landen

De Tijd

De Syrische president Bachar al-Assad en de Libanese eerste minister Saad Hariri willen ‘bevoorrechte’ en ‘strategische’ betrekkingen opbouwen tussen hun landen. Dat lieten ze weten tijdens een onderhoud in Damascus, volgens het officiële Syrische persagentschap Sana.

De twee leiders hadden een gesprek over hoe de negatieve effecten die de syro-libanese relaties lange tijd hebben aangetast, kunnen worden overwonnen. Beiden zijn het erover eens dat er nieuwe perspectieven moeten worden geopend om de samenwerking tussen hun landen te versterken.

« Bevoorrechte betrekkingen tussen Syrië en Libanon verstevigen onze positie en dragen bij aan de bescherming van Libanon en de Arabische bevolking tegen de Israëlische politiek die de Arabische rechten blijft schenden », aldus premier Hariri.

Saad Hariri kwam zaterdag aan in Damascus voor zijn eerste officiële bezoek om de relaties te normaliseren sinds de dood van zijn vader Rafic Hariri in een bomaanslag in 2005.

Libanese Hezbollah dumpt islamitische staat

ANP

De sjiitische beweging Hezbollah in Libanon heeft het in haar nieuwe handvest niet meer over een islamitische staat in Libanon. De herkozen leider Hassan Nasrallah zei dit maandag.

 »Mensen ontwikkelen en de wereld verandert »,’ beklemtoonde hij ruim een week na een partijcongres in Beiroet.  »We moeten pragmatische keuzes maken. »

Maar Nasrallah waarschuwde wel dat Israël een constante dreiging voor Libanon betekent. « En de VS blijven Israël onvoorwaardelijk steunen wat vriendschap tussen Amerika en onze volken verhindert ».

Vermoord

De 49-jarige Nasrallah bekleedt de functie al sinds 1992. Zijn voorganger Abbas al-Musawi werd in dat jaar door Israëli’s vermoord. De sjiitische partij bestond toen tien jaar. Nasrallah leeft sinds 2006 ondergedoken omdat de Israëli’s ook op zijn dood uit zouden zijn.

De Hezbollah werd in 1982 met Iraanse hulp als guerrillagroep opgericht tijdens de toenmalige Israëlische invasie van Libanon.

Politiek groeide de groep uit tot een belangrijke liefdadigheidsinstelling en partij voor de 1,2 miljoen Libanese sjiieten. Ze heeft nog steeds een omstreden militie in de gelederen.

‘Libanon gebruikt Facebook en Twitter al langer dan jullie’

De Standaard

‘Facebook is passé’, zegt Nadim Yazbek. ‘Libanezen zijn dol op iets nieuws. Zodra er iets nieuws komt in de plaats van Facebook, wordt dat de grote hit. Nu kun je Facebook zelfs niet meer voor politieke doeleinden gebruiken.’

De sociale netwerkingsite is niet het eerste gespreksonderwerp waaraan een mens denkt bij een gesprek in Beiroet. De Libanese hoofdstad is bekend van een verscheurende burgeroorlog (1975-1990), bomaanslagen en bombardementen door het Israëlische leger. Of een occasionele explosie waarbij een illegaal wapendepot van de sjiitische verzetsbeweging Hezbollah in de lucht vliegt – zoals enkele dagen geleden nog gebeurde.

Maar Facebook is wel degelijk een gespreksonderwerp in Libanon, zeker in de Starbucks-koffiebar in ‘Downtown’ Beiroet, de centrale regeringswijk die na de burgeroorlog uit haar as is herrezen.

‘Het internet is het beste communicatiemiddel om jongeren te overtuigen van je standpunt’, zegt Nadim Yazbek, het jonge internetbrein van de christelijke partij Kataeb. ‘We gebruiken alles: een nieuwsgroep op Facebook, Youtube-filmpjes, Twitter. Dat klinkt evident, maar wij gebruiken die media al langer dan jullie.’

De cijfers geven Yazbek gelijk: nadat Facebook in 2004 werd gelanceerd in de VS, was Canada het eerstvolgende land dat aan het Facebooken ging. En dan kwam Libanon. Nog voor Facebook doorbrak in Groot-Brittannië en van daaruit vanaf 2007 het Europese continent bereikte, stond Libanon wereldwijd derde in de lijst van meest enthousiaste Facebook-landen. Dat gebeurde dankzij de Libanese diaspora – Libanon telt zo’n vijf miljoen inwoners, zo’n vijftien miljoen Libanezen leven wereldwijd verspreid – maar ook omdat

Libanon “goed op weg” naar Wereldhandelsorganisatie

Mondiaal Nieuws

Jarenlang hield de politieke instabiliteit de nodige hervormingen tegen, maar nu lijkt Libanon goed op weg om toe te treden tot de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Pascal Lamy, de directeur-generaal van de WTO, klinkt alvast optimistisch.

“Het toetredingsproces verloopt goed”, verklaarde Lamy eerder deze maand in Genève. “Libanon staat bovenaan de lijst met landen die lid willen worden. Veel van het wetgevende werk dat nog moet gebeuren heeft te maken met intellectuele eigendomsrechten, de registratie van bedrijven en het verwijderen van technische handelsbelemmeringen”.

Piraterij

De betere bescherming van intellectueel eigendom is misschien wel de grootste uitdaging. Piraterij is wijdverspreid in Libanon.

Een ander moeilijk punt is de liberalisering van sectoren als de telecommunicatie. “Privatisering was een wereldwijde trend, maar door de economische crisis is daar verandering in

Pro-westerse coalitie wint verkiezingen Libanon

De Standaard – AP

Na de winst van het pro-westerse kamp in de Libanese verkiezingen, klinkt de roep om een regering van nationale eenheid.
De pro-westerse coalitie van soennieten en druzen heeft de verkiezingen van zondag in Libanon gewonnen. Officiële uitslagen geven de coalitie 68 van de 128 parlementszetels, tegen 57 voor de oppositie. Drie zetels gaan naar onafhankelijke kandidaten.

Hezbollah behoudt zijn elf zetels. De nederlaag van de oppositie is vooral het gevolg van teleurstellende resultaten voor de christelijke partij van Michel Aoun, die er in soenitische-christelijke districten niet in slaagde pro-westerse kandidaten te verslaan. Aouns partij vormde met Hezbollah een bondgenootschap.

Toch blijft Aoun de christelijke leader in Libanon met een blok van 27 parlementszetels (6 meer dan in 2005).  Mogelijk heeft een oproep van de maronitische kardinaal Nasrallah Sfeir een kleine rol gespeeld. Sfeir, in een anticonstitutioneel verklaring, waarschuwde aan de vooravond van de verkiezingen tegen pogingen om de Arabische identiteit van Libanon te veranderen – een kennelijke verwijzing naar de nauwe band tussen Hezbollah en Iran. Maar daar, moet Sfeir nu een contestatie in zijn maronite gemeenschap verdragen sinds Aoun in de meest maroenite districten heeft gewonnen.

De Amerikaanse president Barack Obama wenste het volk van Libanon geluk met zijn keuze voor democratie en tegen geweld. De VS beschouwen Hezbollah als een terroristische organisatie.

Hezbollah kreeg in Libanon de wind in de zeilen na de oorlog van 2006 met Israël. Er ontstond in 2007 en 2008 een politieke crisis die ertoe leidde dat het minderheidsblok de facto vetorecht ten aanzien van regeringsbesluiten verwierf. De pro-westerse coalitie heeft laten weten dat zij hoe dan ook van die situatie af wil. Hezbollah en zijn bondgenoten wijzen erop dat alleen machtsdeling vrede garandeert.

De leider van het pro-westerse blok, Saad Hariri, reikte gisterochtend in een televisietoespraak de hand naar de verliezers. President Michel Suleiman sprak de hoop uit dat er een regering van nationale eenheid kan worden gevormd.

De politieke verhoudingen zijn door de verkiezingen nauwelijks gewijzigd. De opkomst bij de verkiezingen was 52,3 procent, vergeleken met 45,8 procent bij de vorige verkiezingen in 2005.

Groot-Brittannië zoekt contact met Hezbollah

De Standaard

De Britse overheid bevestigde dat het opnieuw contact zoekt met de Libanese militante groepering Hezbollah. Sinds 2005 wilde de regering geen enkel contact meer met de groep.

‘In het licht van de recente politieke ontwikkelingen in Libanon hebben we besloten dat standpunt te verlaten’, laat Buitenlandse Zaken donderdag weten. Vooral de deelname van Hezbollah aan een regering van nationale eenheid was belangrijk.

Groot-Brittannië zoekt nu dus opnieuw contact met de politieke vleugel van Hezbollah, maar wil nog steeds niets te maken hebben met de militaire afdeling.

‘We willen Hezbollah aanmoedigen om het geweld links te laten liggen en een constructieve en vreedzame rol te spelen in de Libanese politiek’, aldus de Britse regering. Er worden nu onder meer officiële contacten onderhouden met parlementsleden.