Terugblik: 9 oktober 2002 – Hariri geeft de sleutels van Beiroet aan de Syrische bezetter

Article original : RPLFrance.org – Suzanne C. Sargon
Traduit par Mouhamad Wehbe – MPLBelgique.org

[Terugblik over het verleden van Rafic Hariri. Zijn moord in 2005, waarover het onderzoek aan de gang is, moet zijn 15 jaar lange samenwerking met de Syrische bezetter niet verdoezelen.]

Tussen 9 oktober 2002 en 9 oktober 2008 zijn zes jaren afgelopen. Tijdens die periode zijn heel wat standpunten veranderd zonder de ware toedracht te hebben kunnen verdoezelen.

“ Namens de inwoners en de verantwoordelijken van Beiroet geef ik jullie de sleutels van deze stad die het zinnebeeld is van onze trouw en erkenning… !”

Tijdens een hoogdravende ceremonie in het Grote Serail, zetel van de Libanese regering, wordt de symbolische sleutel van Beiroet aan het hoofd van de Syrische inlichtingendienst uitgereikt: de zelfmoordenaar Ghazi Kanaan. Deze werd hem overhandigd onder het aanzienlijke patronaat van Rafic Hariri ter gelegenheid van zijn vertrek naar Syrië en nadat hij verantwoordelijk was voor het Libanese dossier tijdens min of meer 20 jaar in het tijdperk van het Syrische bewind in Libanon.

Rafic Hariri: “Ik heb altijd het gevoel gehad dat jullie de eerste verdedigers waren van de Libanese belangen en ik had heel graag gewild dat de Libanezen jullie kennissen hadden betreffende staatkundige en gouvernementele vraagstukken, de algemene problemen van de Staat, de regering en gevaren en uitdagingen waar Libanon het hoofd aan moet bieden. O broeder! O Abou… jullie hebben witte handen op Libanon en ons volk herinnert zich van de

Publicité

Het onderlinge overeenstemmingsdocument tussen de Hezbollah en de Vrije Patriottische Stroming (Tayyar)

Traduit par Mouhamad Wehbe
MPLBelgique.org

Beiroet, op 6 februari 2006

1- De dialoog

De nationale dialoog is het enige middel dat concrete oplossingen met zich kan meebrengen aan de crisissen waar Libanon het hoofd aan biedt. Het zal dus gaan om een op stevige beginselen gebaseerde dialoog die een consensuele wil zal weerspiegelen. Om dit doel te kunnen bereiken, moeten de nodige voorwaarden vervuld worden:

A- Al de partijen die van een staatkundige, populaire en nationale aanwezigheid genieten, dienen samen te zitten en aan de nationale dialoog deel te nemen.

B- Op een duidelijke en eerlijke wijze te werk gaan door de nationale belangen boven al de andere te laten primeren. Dit zal worden uitgevoerd op een onafhankelijke wil en de vrije en geëngageerde beslissingen zullen Libanese beslissingen zijn.

C- De dialoog moet steunen op alle vraagstukken met een nationale aard die een algemene overeenstemming vereisen.

2- De consensuele volksregering

De consensuele democratie blijft de doorslaggevende basis van het politieke stelsel van Libanon. Die vertegenwoordigt de werkelijke concretisering van de Grondwet en de aard van de nationale overeenkomst van coëxistentie. Op deze manier blijft de aanpak betreffende de nationale vraagstukken over het principe van meerderheid en minderheid afhankelijk van de verwezenlijking van de historische en maatschappelijke voorwaarden die nodig zijn om in een echte democratie te kunnen leven waarin de burger een eigen waarde krijgt.

3- De kieswet

De hervorming en de regularisering van het politieke leven in Libanon moet plaatsgrijpen via de instemming van een moderne kieswet (de evenredige kieswet zou efficiënt kunnen zijn) die een juiste en eerlijke volksvertegenwoordiging zou waarborgen. Deze wet zou tot de verwezenlijking van de volgende elementen kunnen bijdragen:

1-    De bevordering en ontwikkeling van de partijen met het oog op het ontstaan van de burgerlijke maatschappij.

2-    De invloed van het politieke geld en de godsdiensttwisten beperken.

3-    Gelijke kansen verzekeren wat de toegang tot de media betreft.

4-    De nuttige middelen verzekeren om ervoor te zorgen dat de Libanezen, die in het buitenland wonen, hun stemrecht uitvoeren.

De regering en het parlement worden ertoe gebracht om de nodige kieswet zo spoedig mogelijk in te stemmen.

4- De inrichting van de Staat

De inrichting van een moderne Staat, waarin de burgers vertrouwen hebben en die bekwaam is hun behoeftes en doeleinden te waarborgen door hen nu én in de

Karmelieten werpen dam op tegen emigratie uit Libanon

KerkNet – CNA

Met de steun van Kerk in Nood en Missio wordt het Libanese klooster van Kobayat, nabij de Syrische grens, omgevormd tot een centrum dat de onophoudende exodus van christenen uit de regio een halt moet toeroepen. De karmelieten doen er ook alles aan om werkgelegenheid te scheppen voor de christenen uit de afgelegen dorpen. Zo kreeg er een softwarebedrijfje onderdak.

« Vele mensen komen hier bidden. Zij kunnen hier biechten en krijgen geestelijke begeleiding. Jongeren kunnen hier samenkomen”, zegt de karmeliet Raymond Abdo van het negentiende eeuwse klooster van Kobayat. Volgens hem is dit project essentieel om de christelijke gemeenschap – die gebukt gaat onder de massale emigratie, de armoede en de islamisering – nieuw leven in te blazen.

De karmelieten, die zich in 1643 in Libanon vestigden, engageren zich om de christelijke aanwezigheid te versterken en om in het bijzonder te verhinderen dat jongeren de regio verlaten. Dat is mede dankzij financiële steun uit het buitenland mogelijk. Voor de burgeroorlog van 1975-1990 was bijna 75% van de Libanese bevolking christen. Vandaag vertegenwoordigen zij minder dan de helft van de Libanezen.