MPLBelgique.org – Vertaald in het nederlands door Roger De Cock
[Ter gelegenheid van het ontstaan van het 20 jarig bevrijdingsproces op een zekere 14de maart, de MPLBelgique.org heronderschrijft in het Nederlands de inhoud van een reportage die de geschiedenis hertekent van de strijd voor de bevrijding van 14 maart 1989 (datum van het begin van de bevrijdingsoorlog tegen de bezetting) tot 14 maart 2005 (datum van de enorme anti Syrië betoging) ]
Doorheen deze reportage, hertekent het OTV de geschiedenis van het Libanese verzet tot aan de Syrische bezetting die een zekere 14de maart 1989 aanving. Het gaat ook over het zich herinneren van de omstandigheden waarin deze akkoorden van de schaamte (of akkoorden van Taëf, in oktober 1989) warden opgedrongen aan het Libanese volk. Het is de eerste zo volledige reportage van de geschiedenis van de strijd tegen de Syrische bezetting. Opgepast ; zij die denken dat de strijd tegen de Syrische bezetter begon op 14 maart 2005, zullen waarschijnlijk geschokt zijn door de getuigenissen en beelden die men terugvindt in deze reportage.
Reportage
1ste deel
Generaal Aoun : Gezien van wat vandaag gebeurde en na de blinde bombardementen van het vijandig Syrische leger op Libanees grondgebied, heeft de regering zich verenigd en heeft deze besloten de nodige maatregelen te treffen zodat het Syrische leger zich onmiddellijk terug trekt uit het Libanees grondgebied.
Ik sta voor een beslissing. Ik neem deze enkel en alleen in functie van die van het volk. Mijn beslissing hangt af van die van jullie. Als jullie zeggen : “ ok, we staan achter jou “ , dan Lire le reste de cette entrée »
[Terugblik : 5 jaar na de eerste grootschalige betogingen van de oppositie tegen de pro-internationale en anti-Libanese regering van Siniora, beslist MPLBelgique.org om even op deze gebeurtenis van de Libanese politiek terug te blikken op het moment dat de partij van Hariri haar sektarische opruiingen en pogingen tot verdelingen binnen de Libanese bevolking vermenigvuldigt. De bijeenkomsten van deze groep (sinds de schermutselingen van 14 januari 2011 tot de laatste haatdragende demonstratie in Tripoli op zondag 27 november) staan volledig in tegenstelling met de betogingen van de coalitie van 5 jaar geleden die allerlei partijen samenbracht naast de Hezbollah en de Vrije Patriottistische Stroming. Terugblik op een periode vol hoop die in januari 2011 tot de val van het tijdperk van Hariri heeft geleid. Dat tijdperk werd enkel gekenmerkt door internationale verzoeken en geen aandacht werd besteed aan de nationale uitdagingen…]
Laten we even terugblikken op de naoorlogse context in september 2006. De Hezbollah maakt altijd deel uit de Libanese regering waarvan Fouad Siniora de premier is. De Vrije Patriottische Stroming en haar blok van Verandering en Hervorming is de enige groep sinds 2005 die zich tegen de regering van Siniora verzet. Sinds 6 februari 2006 is dit blok echter niet meer alleen op het Libanese politieke toneel. De oorlog tegen de Zionistische vijand heeft immers bewezen dat het overeenstemmingsdocument dat 6 maanden eerder tussen de Vrije Patriottistische Stroming (CPL) en de Hezbollah werd getekend, een groot deel van de Libanezen had veranderd. De sjiieten en de christenen “wantrouwen” elkaar niet meer! Tijdens de oorlog van 2006 en na de solidariteitsoproep van Generaal Michel Aoun stonden al de huizen van de christenen open voor de sjiietische vluchtelingen in de “veilige” zones van Kesrouan, Metn, Beiroet en elders. Onvoorstelbaar enkele jaren geleden…
De leider van Hezbollah Sayyed Hassan Nasrallah heeft deze christenen al de eer bewezen door hen meer dan hartelijk te bedanken en door aan te duiden dat deze ongeëvenaarde opwelling van solidariteit onschatbaar was. Hij stemde dan ook het voorstel van de CPL in om in een regering van nationale eenheid opgenomen te worden zodat het blok het hoofd kan bieden aan de crisis die Libanon meemaakte. Het is immers zo dat Generaal Aoun dit voorstel al vóór de oorlog van 2006 had voorgelegd om aan Sionira de gelegenheid te geven het “opzij duwen” van de Christenen goed te maken. Tevergeefs! Spijtig genoeg sprak de meerderheid haar veto uit en besloot zelfs om de sjiietische standpunten (Hezbollah en Amal) in alle volgende gouvernementele beslissingen buiten beschouwing te laten. Het gaat hier weer om een nieuwe ontwijking van de Libanese grondwet die de overeenstemming tussen al de gemeenschappen oplegt. Kortom, na de christenen uit de regering te hebben gewipt, werden Lire le reste de cette entrée »
Saad Hariri, de zoon van de vermoorde Libanese premier Rafiq Hariri, wordt de nieuwe eerste minister van het land. Dat heeft de meerderheid in het parlement beslist in samenspraak met de president. Saad Hariri nam na de moord op zijn vader in 2005 de leiding van de partij over.
Vier jaar na de aanslag zal Saad Hariri worden aangesteld om een nieuwe regering te vormen. Een delicate zaak want de kern van de minderheid (die qua stemmenaantal eigenlijk de meerderheid is) in Libanon wordt gevormd door Aoun en Hezbollah, dat een regering van nationale eenheid eist.
Twee kampen
Bij de verkiezingen van 7 juni haalde de 14 Maart-coalitie rond Hariri 71 van de 128 zetels in het parlement. De 8 Maart-coalitie rond Hezbollah, het eveneens sjiitische Amal en de christelijk-maronitische generaal Michel Aoun haalde 57 zetels. Beslissende factor voor de overwinning van Hariri (plus één zetel) bleek dat de Libanese soenniten in christelijke districts Lire le reste de cette entrée »
Na de winst van het pro-westerse kamp in de Libanese verkiezingen, klinkt de roep om een regering van nationale eenheid.
De pro-westerse coalitie van soennieten en druzen heeft de verkiezingen van zondag in Libanon gewonnen. Officiële uitslagen geven de coalitie 68 van de 128 parlementszetels, tegen 57 voor de oppositie. Drie zetels gaan naar onafhankelijke kandidaten.
Hezbollah behoudt zijn elf zetels. De nederlaag van de oppositie is vooral het gevolg van teleurstellende resultaten voor de christelijke partij van Michel Aoun, die er in soenitische-christelijke districten niet in slaagde pro-westerse kandidaten te verslaan. Aouns partij vormde met Hezbollah een bondgenootschap.
Toch blijft Aoun de christelijke leader in Libanon met een blok van 27 parlementszetels (6 meer dan in 2005). Mogelijk heeft een oproep van de maronitische kardinaal Nasrallah Sfeir een kleine rol gespeeld. Sfeir, in een anticonstitutioneel verklaring, waarschuwde aan de vooravond van de verkiezingen tegen pogingen om de Arabische identiteit van Libanon te veranderen – een kennelijke verwijzing naar de nauwe band tussen Hezbollah en Iran. Maar daar, moet Sfeir nu een contestatie in zijn maronite gemeenschap verdragen sinds Aoun in de meest maroenite districten heeft gewonnen.
De Amerikaanse president Barack Obama wenste het volk van Libanon geluk met zijn keuze voor democratie en tegen geweld. De VS beschouwen Hezbollah als een terroristische organisatie.
Hezbollah kreeg in Libanon de wind in de zeilen na de oorlog van 2006 met Israël. Er ontstond in 2007 en 2008 een politieke crisis die ertoe leidde dat het minderheidsblok de facto vetorecht ten aanzien van regeringsbesluiten verwierf. De pro-westerse coalitie heeft laten weten dat zij hoe dan ook van die situatie af wil. Hezbollah en zijn bondgenoten wijzen erop dat alleen machtsdeling vrede garandeert.
De leider van het pro-westerse blok, Saad Hariri, reikte gisterochtend in een televisietoespraak de hand naar de verliezers. President Michel Suleiman sprak de hoop uit dat er een regering van nationale eenheid kan worden gevormd.
De politieke verhoudingen zijn door de verkiezingen nauwelijks gewijzigd. De opkomst bij de verkiezingen was 52,3 procent, vergeleken met 45,8 procent bij de vorige verkiezingen in 2005.
Doorheen deze reportage, hertekent het OTV de geschiedenis van het Libanese verzet tot aan de Syrische bezetting die een zekere 14de maart 1989 aanving. Het gaat ook over het zich herinneren van de omstandigheden waarin deze akkoorden van de schaamte (of akkoorden van Taëf, in oktober 1989) warden opgedrongen aan het Libanese volk. Het is de eerste zo volledige reportage van de geschiedenis van de strijd tegen de Syrische bezetting. Opgepast ; zij die denken dat de strijd tegen de Syrische bezetter begon op 14 maart 2005, zullen waarschijnlijk geschokt zijn door de getuigenissen en beelden die men terugvindt in deze reportage.
Saad Hariri, de zoon van de vermoorde Libanese premier Rafiq Hariri, wordt de nieuwe eerste minister van het land. Dat heeft de meerderheid in het parlement beslist in samenspraak met de president. Saad Hariri nam na de moord op zijn vader in 2005 de leiding van de partij over.
Mouvement pour le Liban 