Terugblik: 9 oktober 2002 – Hariri geeft de sleutels van Beiroet aan de Syrische bezetter

Article original : RPLFrance.org – Suzanne C. Sargon
Traduit par Mouhamad Wehbe – MPLBelgique.org

[Terugblik over het verleden van Rafic Hariri. Zijn moord in 2005, waarover het onderzoek aan de gang is, moet zijn 15 jaar lange samenwerking met de Syrische bezetter niet verdoezelen.]

Tussen 9 oktober 2002 en 9 oktober 2008 zijn zes jaren afgelopen. Tijdens die periode zijn heel wat standpunten veranderd zonder de ware toedracht te hebben kunnen verdoezelen.

“ Namens de inwoners en de verantwoordelijken van Beiroet geef ik jullie de sleutels van deze stad die het zinnebeeld is van onze trouw en erkenning… !”

Tijdens een hoogdravende ceremonie in het Grote Serail, zetel van de Libanese regering, wordt de symbolische sleutel van Beiroet aan het hoofd van de Syrische inlichtingendienst uitgereikt: de zelfmoordenaar Ghazi Kanaan. Deze werd hem overhandigd onder het aanzienlijke patronaat van Rafic Hariri ter gelegenheid van zijn vertrek naar Syrië en nadat hij verantwoordelijk was voor het Libanese dossier tijdens min of meer 20 jaar in het tijdperk van het Syrische bewind in Libanon.

Rafic Hariri: “Ik heb altijd het gevoel gehad dat jullie de eerste verdedigers waren van de Libanese belangen en ik had heel graag gewild dat de Libanezen jullie kennissen hadden betreffende staatkundige en gouvernementele vraagstukken, de algemene problemen van de Staat, de regering en gevaren en uitdagingen waar Libanon het hoofd aan moet bieden. O broeder! O Abou… jullie hebben witte handen op Libanon en ons volk herinnert zich van de grote broer die hem tijdens al de moeilijke beproevingen heeft doorstaan. Jullie zijn de vertegenwoordigers van de overledene Hafez el Assad en onze jonge broer Bachar el Assad die door zijn beleid Syrië tot een betere toekomst leidt.

Jullie hebben jullie plichten tegenover « jullie land: Syrië en Libanon » volbracht: en we weten dat jullie er nog lang mee bezig zullen zijn, waarvoor dank. 

In dat tijdperk betekende de Syrische aanwezigheid voor de « nieuwe souvereinisten » een wettelijke en tijdelijke nood. Het is echter zo dat Rustom Ghazalé in geen enkel geval de rol verdiende van hoofd van inlichtingendienst die Libanon controleerde. Volgens Rafic Hariri ging het hier om een “geschenk”:

Klik op deze link om naar de videoreportage te kijken.

“Het geschenk dat jullie ons aanboden, is de broeder Rustom Ghazalé die sinds de 1^ste dag als een “broeder” werd voorgesteld!”
Jaren zijn voorbijgegaan en dagen hebben bewezen dat u en broeder Rustom trouwe vrienden en broeders zijn geweest die altijd aan de kant van Syrië en Libanon waren.

Vandaag bestaat er een gevoel van vertrouwen in de toekomst. Dankzij de door zijn Excellentie Bachar El Assad uitgestippelde richtlijnen zijn we ervan overtuigd dat Rustom Ghazalé met veel tucht en bevoegdheid zijn taken zal blijven volbrengen”.

Toevallige samenloop wat de datums betreft… Op 13 oktober 1990 omsingelen de Syriërs het Paleis van Baabda en 9 oktober 2002 wordt de gouden sleutel van Beiroet aan Syrië overhandigd. Dit spreekt boekdelen over de ware toedracht van deze uitreiking. Tegenwoordig, nadat Syrië terug naar huis keerde en de slagzin « vrijheid, heerschappij, onafhankelijk » door iedereen werd aanvaard en in koor werd geroepen, duikt dé vraag op: waarom legt de regering geen verzoek voor om deze gouden sleutel terug te krijgen, samen zelfs met de toekomstige uitwisseling van de sleutels van de ambassades. En wanneer gaat de gemeenteraad van Beiroet het heft in handen nemen en ervoor zorgen dat deze sleutel van Beiroet (laten we terloops aanstippen dat deze sleutel enkel aan een inwoner van Beiroet mag worden gegeven) terug aan onze hoofdstad wordt overhandigd?

Texte original en langue Française traduit en néerlandais par Mouhamad Wehbe
Version française : cliquez ici 

Publicité